Doe een beroep op young professionals

maandag 23 juli 2018
timer 6 min
Net zoals de auto in de periode van 1900 tot 1913 de straten van New York overnam, doet zich nu weer een verandering in mobiliteitsland voor. Miljarden worden geïnvesteerd in nieuwe aandrijflijnen en steeds slimmere auto's. Laadpalen schieten als paddenstoelen uit de grond. Maar plaatsing van een laadpaal duurt bij tweederde van de gemeenten langer dan drie maanden. Dat constateert Allard Haarman, ontwikkelaar Duurzame Energietransitie bij Enpuls (onderdeel van Enexis). Volgens hem heeft de oudere generatie young professionals nodig, om beleid voor de toekomst uit te stippelen en zulke 'problemen' te tackelen.

Een groep young professionals schreef minister Wiebes van Economische Zaken en Klimaat begin 2018 een brief, waarin zij hun zorgen uitten over de toekomst. Inmiddels werken zij nu mee aan het Nationale Klimaat- en Energieakkoord. Deze onbevangen en frisse denkers zijn verenigd in de Klimaat- en Energiekoepel (KEK) en werken daarin samen met bestuurders en hoge ambtenaren, door trends en ontwikkelingen te vertalen naar concreet beleid.

Vanzelfsprekend, vinden ook de senioren. Jongeren zullen immers de grootste gevolgen ondervinden van beslissingen die we nu nemen. Voor het thema mobiliteit werken ruim 20 young professionals aan maatregelen, die helpen een aantrekkelijk en broodnodig toekomstscenario te realiseren. Hoe? Door visie en ervaring van generaties te combineren. 


Toekomstscenario

Laten we even dagdromen. Het is 2030. Op vrijwel hetzelfde ogenblik dat Bert (43) uit zijn bed stapt, gaan de lichten van zijn auto aan. Die is ’s nachts, samen met tientallen andere voertuigen, opgeladen bij een boer in de buurt. De auto heeft daar de windenergie van de boer gekocht en rijdt nu met volle accu geruisloos naar Bert toe. Ruim op tijd staat het voertuig voor zijn deur. Bert stapt in om onderweg zijn voedzame ontbijt-shake, favoriete nieuws en sociale updates te nuttigen. Uitgerust en bijgelezen komt hij een half uurtje later aan bij de bruisende ‘werkhub’.

Qua uiterlijk is deze ‘werkhub’ een verademing vergeleken bij zijn vroegere kantoor. Dat was een weinig inspirerende constructie waar je in een soort kelder je auto verstopte. Werkhubs zijn intussen een begrip. Maar toen Bert, mobiliteitsspecialist bij gemeente Nieuwemeer, zeven jaar geleden begon met de plannen voor dit nieuwe concept, werd hij voor dromer uitgemaakt. Nu verrijzen overal gelijksoortige constructies. Zoals een modulair gebouw, gevormd door de voertuigen die er op ingeplugd zijn. Het is een beetje te vergelijken met het menselijk lichaam, waarbij allerlei cellen samenwerken om het grotere geheel draaiend te houden. Elk voertuig is zowel transportmiddel als mobiele werkplek.

Het moderne, modulaire geheel bestaat uit honderden voertuigen die als kleine, rijdende kantoortjes worden gebruikt. Deze kantoorauto’s worden verbonden door de hub, een bouwwerk dat in een ring om een prachtig meer is gebouwd. Geheel van glas, zodat je in alle weersomstandigheden droog met je collega’s kunt samenwerken, lunchen en sporten. En natuurlijk de inspirerende omgeving kunt zien. De afgeschermde kantoorauto’s zijn voorzien van alle benodigdheden. Diverse beeldschermen, audio, statafels met lopende band voor genoeg beweging, verstelbare stoelen en natuurlijk een airco.

Niet iedereen maakt gebruik van deze kantoorauto’s. Bert herinnert zich nog de tijd dat velen een tweede auto hadden. Ongeveer een derde van de huishoudelijke uitgaven ging daar naartoe, terwijl het ding vrijwel de hele dag ergens parkeerruimte verslond. Dat veranderde plotsklaps, toen enkele mobiliteitsproviders allerlei verschillende voertuigtypes aan gingen bieden. Eenvoudig te bestellen met één druk op de knop. Ideaal voor zijn ouders, die nu veilig, goedkoop en natuurlijk zonder emissie overal naartoe kunnen, ook al zijn ze slecht ter been en valt pa elk half uur opeens in slaap. 

Terug naar nu

Zo kunnen we eindeloos dagdromen natuurlijk. Om een deel van dit scenario zullen we later hartelijk lachen, een ander deel realiseren we sneller dan voorspeld. Net als de auto in dertien jaar tijd de straten van New York overnam, kan opnieuw het onvoorstelbare werkelijkheid worden. Ondanks dat we niet precies weten hoe de toekomst eruit komt te zien, zullen we toch toekomstbestendige voorzieningen moeten realiseren. Maar hoe kunnen we nu parkeergelegenheden ontwerpen die voorbereid zijn op een prachtige, maar onvoorstelbare toekomst? 


Laadpaalproblematiek

Door de opkomst van elektrisch vervoer komt er al een extra dimensie bij het realiseren van toekomstbestendige parkeervoorzieningen. Plaatsing van een laadpaal duurt bij tweederde van de gemeenten langer dan drie maanden, 33 weken is geen uitzondering. Moet je je voorstellen dat je elektrisch wilt gaan rijden, maar dan een ruim half jaar moet wachten voordat je je auto fatsoenlijk kunt opladen in de buurt. Dat werkt allesbehalve stimulerend.

Nog lastiger is het als je in een VvE woont met bestaande, vaste parkeervoorzieningen. Gemeenten willen niet dat je publiek gaat laden, maar laadvoorzieningen in een bestaand pand realiseren brengt allerlei technische, economisch en sociale uitdagingen met zich mee. Dit kost zo tienduizenden euro’s.

Vergelijkbare uitdagingen gelden voor kantoorpanden, parkeergarages en transferia. Het realiseren van parkeergelegenheid vraagt om prognoses van het aantal elektrische voertuigen. En een boel vragen zijn nog niet te beantwoorden. Kun je al op zelfrijdende voertuigen voorbereid zijn? Hoe doe je dat op publiek of privaat terrein? 

No-regret-maatregelen

In beide gevallen kun je enkele ‘no-regret’-maatregelen nemen. Zo kun je parkeer- en laadpleinen realiseren, zoals in de Bossche wijk Haverleij. Daar ligt om de zoveel woningen een parkeerplein, voorzien van voorbereide infrastructuur: mantelbuizen voor kabels, zodat een laadpaal plaatsen een fluitje van een cent is. Een vooruitziend parkeerbesluit van de gemeente zorgt dat het procedureel al is voorbereid. De netbeheerder heeft een toekomstbestendige aansluiting neergelegd.

Resultaat: de 33 weken doorlooptijd zijn gereduceerd tot één week. Voor huidige en potentiële elektrische rijders is dat een verademing. En gaan zelfrijdende auto’s in de toekomst buiten de stad parkeren? Dan kun je op zo’n laadplein eenvoudig een woning of speeltuin plaatsen. 

Frisse visie

Deze casus is een typisch voorbeeld, waarbij het gelukt is om inzichten van jongere en oudere medewerkers te combineren in de praktijk. Van een nieuw domein zoals elektrisch rijden en laden hebben de jongeren vaak evenveel of zelfs meer verstand dan de ouderen. En het onbezonnen lef om nieuwe inzichten realiseerbaar te maken. Anderzijds hebben de oudere medewerkers vaak weer meer kennis van regels, technische expertise of het netwerk om zaken voor elkaar te krijgen.

Het initiatief van young professionals in het Klimaatakkoord laat zien dat je ook voor dergelijke grote zaken kunt bouwen op deze frisse denkers. Doe vooral een beroep op hun voorstellingsvermogen, inzicht in nieuwe technieken en nieuwe normen en waarden. Zo haal je de nieuwste kennis in huis en interesseer je hen ook nog voor je beroep. De toekomst zit vol complexe uitdagingen. Door het combineren van oudere generaties met nieuwe, hebben we een enorm potentieel om ons voor te bereiden op een fantastische toekomst.

Dit artikel is verschenen in Parkeer24 nummer 3, juni 2018.

Door Allard Haarman, Enpuls.