Verkeersvriendelijkheid- de conclusies

Is de OV-chipkaart er voor de vervoerder of voor de reizigerswaardering? Kan je verkeersveiligheid duiden met enkel objectieve veiligheid -zonder oog voor subjectieve veiligheid? Wordt de waardering bepaald door deur-tot-deur reistijd of door de reistijdbeleving? Het verschil tussen logistiek en verkeerskunde moge duidelijk zijn. Logistiek is B2B, uiterst efficiënt maar ook een markt met flinterdunne marges. Logistiek gaat over objecten zonder wil, verkeerskunde over mensen. Mensen die kunnen en willen. Mensen zijn niet altijd het meest efficiënt, maar daar staat tegenover dat de toegevoegde waarde van ‘slepen met mensen’ vele malen hoger ligt dan het ‘slepen met dingen’. En de winstmarges ook.

Oog voor waarde

Willen we dat verkeerskunde op logistiek gaat lijken? Het dagelijks leven zou opnieuw wat oninteressanter worden. Verkeerskundigen kunnen het best: kijk eens naar de verkeersvriendelijkheid en inzet waarmee verkeerskundigen de fietser bedienen. Begrippen als vanzelfsprekendheid, gemak, schoonheid en misschien zelfs verleiding. En zie de waardering die de fietser daarvoor heeft. Maar nog lang niet altijd is verkeersvriendelijkheid vanzelfsprekend. En daarmee doet de verkeerskundige zelf afbreuk aan de waarde van zijn of haar producten. En zo lang de verkeerskundige weinig of geen oog heeft voor waarde, zal de verkeersdeelnemer niet meer dan strikt noodzakelijk willen betalen voor mobiliteit. Loon naar werk.

Uitdaging

Ik ben ervan overtuigd dat verkeersvriendelijkheid vele nieuwe wegen tot innovatie opent… en graag daag ik Movinnio uit om voor volgend jaar geen flashy high-tech, smart of big jaarthema te kiezen, maar om als jaarthema ‘verkeersvriendelijkheid’ te kiezen. Verruil ‘research and development’ eens door oprechte interesse in menselijke wensen en behoeften. En zelf mag u ook gerust verkeersvriendelijk zijn, in uw eigen werk, natuurlijk.