Wie blijft er over
Ook deze zomer is het aantal fietsers weer toegenomen. Het wordt aardig druk op de fietspaden. Druk en veelkleurig. Bakfietsen, ligfietsen, moederfietsen met wel drie kinderzitjes, cargofietsen in alle kleuren en maten. Vooral de voorbij zoevende middle agers vallen op. Heerlijk comfortabel met elektrische ondersteuning de steilste bruggen op fietsend alsof het niets is.
Ik merk in mijn praktijk dat het niet moeilijk is om in de lente- en zomermaanden fietsbeleid, fietsinfrastructuur en fietsstimulerende maatregelen aan de man te brengen. Wethouders vragen er zelf om. Steden voeren benchmark verkenningen uit. Zelfs studenten werken in die maanden met veel energie aan fietsinfrastructuur vraagstukken. Iedereen gelooft het geniale van de fiets. Er is geen betere manier om je te verplaatsen dan per fiets. Waarom hebben we dat niet eerder bedacht en waarom doen we dat niet met zijn allen? En toen werd het herfst….
Nu de dagen korter worden, het weer minder aangenaam en de fietspaden gladder, wordt het kaf van het koren gescheiden.
- De scholieren hebben geen keus en fietsen stug door. Om hun coolness te bewaren zelfs in een kletterende regenbui zonder regenjas en met vestje open.
- De ambtenaren hebben geen keus. Gedwongen door de stimulerende maatregelen van de baas en verleidt door aanlokkelijke fiets-aanschaf-plannen stappen ze elke dag weer op. Verstopt in speciaal aangeschafte regenpakken rijden ze als onherkenbare plastic zakken door weer en wind.
- De ‘bewusten’ hebben geen keus. Gedreven door overtuiging en ambitie houden ze stug vast aan hun principes. Regen en wind hebben geen vat op hun moraal.
Maar wat gaan de mensen doen die wel een keuze hebben? Mensen die elke dag bewust kiezen op welke wijze ze die dag hun verplaatsingen gaan maken. Zijn de voordelen van de fiets sterk genoeg om de nadelen te overstijgen? Nadelen als ongemak, nat pak, onveiligheid en vermoeidheid?
Voor iedereen zal de afweging anders zijn. Maar ik zie wel steeds meer overwinteraars op de fiets. Elk jaar lijken er voordelen bij te komen. Goedkoop en (in de stad) snel waren al lange tijd een algemeen aanvaard voordeel van de fiets als vervoersmiddel. Vrijheid en autonomie hoor ik de laatste jaren steeds vaker als argument. Gezondheid is weer in opkomst, zeker nu de gevaren van slechte eetgewoonte weer in het nieuws zijn.
‘Een moment voor jezelf’ en ‘tot jezelf komen’ heb ik recent als argument gehoord. Daar was ik mezelf eigenlijk nooit bewust van maar inderdaad is dagelijks fietsen voor mij belangrijk om mijn gedachten te ordenen, om te overpeinzen. Tot nu toe overigens nog zonder dat het me in gevaarlijke situaties gebracht heeft.
Ik ben benieuwd hoe het deze winter zal gaan. Wie blijven zitten, wie stappen af? Worden we dapperder? Zijn we bewuster? Of verzinnen we er zelf wel weer een voordeel bij tegen beter weten in?
